ดวงตาลาวหลิงเต็มไปด้วยความไม่พร้อมใจ
หลิวเช่อฆ่าทุกคนในเวลาไม่นาน เด็กๆ ทุกคนตกใจ แต่ก็ดีใจไปพร้อมๆ กัน
ทุกสิ่งอาจจะดูง่าย แต่ความจริงมันก็ไม่ง่ายขนาดนั้น นี่คือประสบการของไอ้โจรหน้าผีแท้ๆ ตอนเดินผ่านสวนสมุนไพรเขาเลือกเด็ดหยิบ สมุนไพรฆ่าโลหิตมาหลายต้น เพราะรู้ดีว่าสมุนไพรชนิดนี้เป็นพิษต่อผู้ฝึกฝนเคล็ดวิชา ‘ธาราลานโลหิต’ ซึ่งเมื่อสูดเข้าไปชีพจรจะปั่นป่วน
แต่ในทางตรงกันข้ามสิ่งนี้ก็เป็นยาบำรุงที่คนสำนักธาราลานโลหิตขาดไม่ได้เช่นกัน… ความลับในเคล็ดวิชาของสำนักนี้ มีแต่ผู้ขุดค้นประวัติของสำนักนี้อย่างถึงแก่นเท่านั้นที่จะรู้ แน่นอนว่าหนึ่งในนั้นคือไอ้จอมโจรหน้าผี
หลิวเช่อกว่าว่าฉากนี้จะโหดเกินไปสำหรับเด็กๆ เขารีบเก็บศพทั้งหมดเข้าถุงยุบย่อ
น่าเสียดายที่หากอยู่ต่ำกว่า ‘ช่วงสัมผัสปราณวิญญาณ’ ไม่สามารถร่ายคาถาได้ ดังนั้น เขาจึงไม่อาจจะทำลายคราบเลือดบนพื้นได้
หลิวเช่อหันหลังกลับ ตั้งใจจะพูดว่าเด็กๆ พวกเจ้าไม่เป็นอะไรแล้ว
เพียงแต่เมื่อสายตาของเขาปะทะเข้ากับร่างหลินหลิงซาน ร่างหลิวเช่อสั่นสะท้าน
‘ไอ้… ไอ้เจ้านี่’ แม้แต่เสียงพูดในใจก็ยังติดขัด นี่แสดงถึงตัวตนที่พิเศษของหลินหลิงซาน
เขาคือตัวตนแบบไหน หลิวเช่อจึงต้องตกลึง…
ในไม่ช้า ในหัวของหลิวเช่อก็นึกถึงภาพผู้คนนับหมื่นเข้าไปล้อมปราบ ‘ซูจ้านเจ้า’ สำนักธาราลานโลหิต
ในห้วงเวลานั้น ในเกมเทพอมตะภาค2 หรือเวอร์ชั้น 2.0
‘ซูจ้านเจ้า’ ได้รับสมญานามผู้กลืนศพแล้ว แต่ความโหดร้ายที่ทำให้ ‘ซูจ้านเจ้า’ กลายเป็นตัวตึงขั้นสุด กับไม่ใช้ตัวเขาโดยตรง
แต่เป็นยอสูรมนุษย์ หรือจะเรียกว่าสัตว์มนุษย์ที่ซูจ้านขับขี่
ภาพนี้แสนน่าหวาดกลัว มนุษย์กึ่งยักษ์ร่างใหญ่ในชุดดำทมิฬ และกับตัวซูจ้านเจ้า ชายชราผมขาว ยื่นเหยียบไหล่ จากนั้นไล่สังหาร
อสูรมนุษย์ราวกับเป็นสัตว์ร้ายที่ฆ่าไม่ตาย ร่างมันแกร่งราวกับหลอมมาจากเหล็กทั้งร่าง
อสูรมนุษย์กระโจนไปที่ใด เนื้อหนังมนุษย์ระเบิดแต่ซ่านไปหมด ด้วยหนึ่งหมัด
ส่วนตัวซูจ้านเจ้า เมื่อศพมนุษย์กำเนิดขึ้น มันก็สร้างวงเวทย์โลหิต กลืนเลือดเนื้อเพิ่มพลังให้ตัวเอง พร้อมใช้อิทธิฤทธิ์ของตนสร้างเพลิงมารสีโลหิตเข่นฆ่าผู้เล่น
ปัญหาในการสังหารซูจ้านเจ้าในเกมเทพอมตะคืออสูรมนุษย์ที่เร็วและมีปฏิกิริยาเฉียบแหลมมาก แม้จะใช้อิทธิฤทธิ์และคาถาใดๆ ด้วยตัวเองไม่ได้ แต่ไม่มีใครฆ่าอสูรมนุษย์ตนนี้ได้ สุดท้ายทุกคนก็มองข้าไม่ฆ่ามันที่เนื้อหนังราวกับเป็นเหล็ก
ผู้เล่นเลือกลุมสังหารซูจ้านเจ้าแทน ก่อนจะพิชิตและเอาชนะได้
ดังนั้นในฐานะผู้เล่นอสูรมนุษย์ สัตว์ขับขี่ของซูจ้าน ทุกคนรู้ว่าไอ้เจ้าตัวนี้โหดขนาดไหน
ใช่แล้ว สัตว์ขับขี่ของ ‘ซูจ้านเจ้า’ ก็คือ… หลินหลิงซาน เพียงแต่ตอนนี้ใบหน้าเจ้าเด็กนี่ ต่างกับอสูรร้ายตนนั้นแทบจะเกือบสมบูรณ์ แต่เพราะประกายแววตา และความชำนาญในการพิจารณากายวิภาคมนุษย์ของหลิวเช่อล้ำเลิศ เขารู้ได้ทันทีว่าหลินหลิงซานคือไอ้ตัวนั้น
‘อสูรมนุษย์!!!’ ตัวตึงที่ทำให้ ‘ซูจ้านเจ้า’ กลายเป็นบอสระดับราชาสี่ดาว ★★★★☆