ตัวละครหลักของเรื่อง
“เซี่ยซีหาน”
เขาคือชายที่มีหลายตัวตน ตั้งแต่ ‘หลิวหยาง’ นักดาบผู้มีลักษณะบ้าคลั่ง
‘ยุ่นอี้’ สถานะที่แสนปลอมเปลือกของเซี่ยซีหาน เขาถูกเขาใจผิดเป็นท่านทูตแห่งโถงที่เก้า จากนั้นไม่นานก็เป็นคุณชายยุ่นอี้จากตระกูลขุนนางจากมหาอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ระดับสี่ ลึกๆ เซี่ยซีหานหวาดกลัวสถานะของยุ่นอี้จะนำความฉิบหายมาให้ตัวเขา
“ถางเทียนเจี๋ย”
พี่ชายแสนดีของเซี่ยซีหาน เขาคือลูกผู้ชายที่แท้จริง หล่อเหลา และมีเสน่ห์อย่างร้ายกาจ แต่เซี่ยซีหานมักคิดว่าตัวเองหล่อน้อยกว่าพี่ชายคนนี้เพียงนิดเดียว
“เคอซวน”
ชายผู้มีความหลัง เซี่ยซีหานพบเคอซวนครั้งแรก เขาราวกับชายแก่ใกล้ตาย แต่จริงๆ แล้วในโลกผู้วิเศษนั้นเคอซวนยังนับว่าหนุ่มแน่น และเมื่อเคอซวนได้พบเซี่ยซีหาน แนวคิดต่างๆ ของเขาค่อยๆ เปลี่ยนไป และเขาได้รับโชคชะตาอันยิ่งใหญ่จากดวงวิญญาณของนางเงือกขาว ซึ่งถางเทียนเจี๋ยก็ไม่ต่างกันในเรื่องนี้
…
“ซีอี๋นั่ว”
เจ้าวาฬอ้วนแสนน่ารัก เขามีร่างใหญ่โตสูงสองเมตร อ้วนจ้ำหม่ำหน้ารัก ดวงตาสดใสเยาว์วัย นั้นเพราะเขาอายุเพียงสี่ขวบนิดๆ เท่านั้น แต่แม้ซีอี๋นั่วจะเยาว์วัย แต่เขามีหัวใจที่แข็งแกร่ง และอาจจะมีโชคชะตาที่ยิ่งใหญ่รออยู่ ในเบื้องต้นเรายังไม่อาจรู้ที่มาของเจ้าวาฬอ้วนชาวสมุทรตนนี้ แต่สิ่งหนึ่งที่มั่นใจได้แน่ เขามีโชคชะตาอันยิ่งใหญ่แน่นอน
เขาเติบโตในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และ ‘ซีกัง’ เปรียบเสมือนพ่อของเขา
“ซูเจียว”
นางคือพี่สาวที่รักน้องๆ ด้วยร่างที่เล็กและใบหน้าที่น่ารัก ทำให้หลายคนเข้าใจนางผิดว่านางยังเด็กอยู่ แต่ในบรรดาเด็กกำพร้า นางคือพี่สาวที่ทุกคนเชื่อฟัง นางได้รับโชคชะตาอันยิ่งใหญ่จากเซี่ยซีหาน และกลับมามีชีวิต ซึ่งยังไม่รู้ว่าโชคชะตาของนางจะยิ่งใหญ่และพัฒนาไปในทิศทางใด
อดีตของผู้มีอดีตชาติเป็นผู้วิเศษผู้ยิ่งใหญ่ และนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์สิบขวดยา ในหมู่ลูกๆ ของซีกังที่เขารับเลี้ยงแซ่ “ซี” เขาจะมอบให้ลูกชาย แซ่ “ซู” เขาจะมอบให้ลูกสาว
“หลัวจื่อรั่ว”
นางคือสตรีผู้มีชะตาอาภัพ แต่เมื่อนางได้พบกลับเซี่ยซีหาที่ปลอมตัวเป็นนักดาบคลั่งที่ดุดันและกล้าที่จะฆ่าทุกคน โชคชะตาของนางก็คล้ายจะเปลี่ยนไป นางพบโอกาสและวาสนามากมาย ในใจนางสำนึกบุญคุณของเซี่ยซีหานและหวังจะติดตาเซี่ยซีหานตลอดไป
“หลัวไห่”
เขาคือบุตรชายของหญิงมีสามีหรือหลัวจื่อรั่ว แม้เขายังเด็ก แต่กลับมีความกล้าหาญของยอดบุรุษแฝงอยู่ เขามีชะตาที่ทอดยาวเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด เพียงแต่มัน… แค่รอเวลา
“เฉียวฉี”
เฉียวฉีเขาคือราชาโจรสลัดอันดับที่ 29 มีฉายยาว่าผู้คุมอสูรร้ายแห่งท้องทะเล แน่นอนว่าความสามารถในการควบคุมอสูรร้ายคือความสามารถของเขา แม้เฉียวฉีจะเป็นราชาโจรสลัด แต่เขายากจนกว่าที่ใครๆ จะคาดคิดได้ ด้วยเพราะเขาลุ่มหลงในเส้นทางแห่งผู้สร้าง
“ฉีหยี่”
เขาคือพ่อบ้านของบ้านเร้นลับ ฐานะของเขาไม่ธรรมดา และไม่ใช่พ่อบ้านที่ควรประจำอยู่ที่อาณาจักรชั้นสองอย่างอาณาจักรปราณทะเล เขาเป็นถึงปราชญ์บันไดขั้นที่สิบสองหรือจะเรียกว่าเกือบเป็นขั้นสูงสุดแห่งปราชญ์ก็ว่าได้ ฉีหยี่เขามักจะเก็บตัวและทำอะไรเงียบ จริงๆ แล้วเขาเป็นคนที่รอบครอบ แต่น่าเสียดาย เมื่อเขาพบเซี่ยซีหาน เขากลับ… คาดเดาหลายสิ่งหลายอย่างผิด
ฉีหยี่เลือกจะลงทุนกับเซี่ยซีหานโดยการสร้างมิตรภาพดีๆ แต่นั้นมันจะ… เป็นเรื่องที่ถูกต้องรึเปล่านะ
…
“เหวินชูเหยา”
นางคือหญิงผู้มีใบหน้างดงามและกิริยาเรียบร้อย จิตใจของนางกระจาง สดใสและงดงามไม่ต่างจากใบหน้าของนาง และนางยังมีชะตาอันลึกลับซึ่งมันเกี่ยวพันกับสมบัติประจำตระกูล ซึ่งนางพึ่งรู้ภายหลังว่ามันชื่อหนังสือแห่งกาซา
เซี่ยซีหานได้ช่วยนาง และด้วยความสดใสน่ารักและงดงามอย่างเป็นธรรมชาติ เซี่ยซีหานตั้งใจจะเก็บนางเข้าฮาเร็มอันว่างเปล่าของตัวเอง แต่มันจะสำเร็จรึเปล่านะ เพราะทุกการกระทำของเซี่ยซีหาน แทนที่หญิงงามคนนี้จะรู้สึกดี แต่นางกลับยิ่งหมั่นไส้และเหลือทนกับเซี่ยซีหาน
“เหลียงเจีย”
เขาคือชายคนรักของเหวินชูเหยา เขารักนางด้วยหัวใจอันบริสุทธิ์ แต่ด้านหนึ่งเหลียงเจียก็มีจิตใจของปีศาจ เขาทำทุกอย่างได้เท่าเพื่อจะบรรลุเป้าหมาย นอกจากนั้นเขายังใจเย็นและอดทนมากกว่าที่คิด เซี่ยซีหานพบเจอชายคนนี้ครั้งแรกที่อาณาจักรไม้หมื่นกิ่ง เมืองรากไม้
“โย่งเจา”
ชายผู้ซ่อนเล่ห์เหลี่ยมของตัวเองไว้ในเงามืดมาเนิ่นนาน แต่มันพึ่งถูกเปิดเผย
…
ตัวร้ายที่ปรากฏในเล่มนี้
“เจียลี่”
นางคือข้ารับใช้ที่เติบโตมากับท่านหญิงเหวินชูเหยา โดยท่านหญิงรักนางไม่ต่างจากพี่สาว แต่นางคือผู้มีจิตใจเต็มไปด้วยความมืดมิด ริษยาและโลภ นางโทษทุกอย่างที่ไม่ดีของข้าให้กับท่านหญิงผู้งดงาม และเชิดชูตัวเองราวกับพยาหงส์ แต่น่าเสียดายที่โชคชะตาของนางไม่ยื่นยาวนัก
“เหวินจงจื่อ” หรือ “จงจื่อ”
เขาคือชายที่ปรากฏตัวราวกับเป็นเงาและสายหมอก เขาคือชายที่อมหิตและมีความเยือกเย็น เป็นทั้งผู้วิเศษและนักรบ เขาชอบทำสิ่งต่างๆ ผ่านการชักใหญ่อยู่เบื้องหลัง เขารู้สิ่งต่างๆ มากมายเกี่ยวกับตระกูล “เหวิน” นั่นเพราะเขาคือบุตรผู้สืบทอดในสายผู้คุมกฏของตระกูลเหวิน เขามีความรู้รอบด้าน
เขาปรากฏตัวในฐานะของข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์ของเหลียงเจีย เขาอดทนอยู่ในฐานะนี้เพื่อชักใยสิ่งต่างๆ มากมายโดยที่ไม่มีใครคาดคิด เจียลี่หญิงแพศยานางก็เป็นเหยื่อในคำลวงและปัญญาของเหวินจงจื่อ โดยในด้านความอมหิตนั้น… เขาเป็นคนแรกที่ลงมือทำร้ายและฆ่าเด็กๆ ชาวสมุทร พวกเรารู้จักเขาครั้งแรกในการเปิดเผยตัวตนในตอนนั้น
“ชาวสมุทรแซ่ ‘จ้าว’ ”
พวกเขาคือราชาแห่งท้องทะเลในน่านของอาณาจักรดาบที่สิบสามและใกล้เคียง โดยสิ่งที่พวกเขาคิดจะกระทำและมุ่งหมายมันเกี่ยวเนื่องกับสายเลือดแห่งเทพเจ้าแห่งมหาสมุทร แต่ผลลัพธ์และโชคชะตาของพวกเขาและเซี่ยซีหานนั้นยังไม่สัมพันธ์กันอย่างชัดเจน
“จ้้าวสุน” บุตรชายของ “จ้าวเจี้ยนโป” คือชายที่ถูกเซี่ยซีหานฆ่า และเขาได้ประตราสัญลักษณ์แห่งคนบาปในร่างของเซี่ยซีหาน ซึ่งมันควรสร้างปัญหาให้กับเซี่ยซีหาน
แต่น่าเสียสัญลักษณ์แห่งคนบาปนี้กลายเป็นคำสาปสีจางสำหรับเซี่ยซีหานเมื่อเขาปกปิดมันได้อย่างสมบูรณ์ และนั้นจึงทำให้โชคชะตาของเซี่ยซีหานและเผ่าพันธุ์ใต้ทะเลจะไม่มาบรรจบกันอย่างสมบูรณ์