Skip to main content
ตำนานผู้วิเศษ

[MageLegend] ตอน 334 : ภวังค์จิต

By 02/01/2024มกราคม 16th, 2024No Comments

“เรียกภรรยาเจ้ามาหาข้าสิ” ลู่กังพูดกับลู่มินผู้เป็นบุตรชาย

ลู่มินหยี่ตา และเขาเริ่มรับรู้ได้ว่า บิดาของตัวเองลู่กังต้องการทำอะไร นั่นเพราะภรรยาของลู่มินนั้น นางคือผู้วิเศษอาณาจักรวิญญาณที่มีพลังวิเศษเกี่ยวกับ ‘วิญญาณ’ และการสอดส่องความลับ ดูท่าลู่กังต้องการใช้โอกาสที่เซี่ยซีหานสลบอยู่ มองลึกไปในดวงวิญญาณ ว่าเซี่ยซีหานมีความลับอะไรอยู่บ้าง

“ขอรับท่านพ่อ” ลู่มินโค้งกายและรีบตอบรับ ก่อนหยิบที่คล้องหูสีทองรูปปีกออกมา นี่คือของวิเศษที่ใช้ติดต่อระยะไกล “ที่รักบิดาข้าต้องการพบเจ้า ตอนนี้พวกเราอยู่ที่เทือกเขาหลังตำหนัก รบกวนเจ้าแล้ว…”

ลู่มินพูดจบเวลาผ่านไปไม่นานนัก

บรรยากาศรอบตัวพ่อลูกตระกูลลู่ อยู่ๆ คล้ายบิดเบี้ยว จากนั้นก็ปรากฏชายร่างใหญ่ในชุดคลุมผู้วิเศษสีดำที่ปกปิดใบหน้าจนยากจะมองเห็น แต่ด้วยร่างกายที่ใหญ่โต ใครๆ ก็ต้องเข้าใจว่าคนผู้นี้เป็นบุรุษเพศแน่ๆ

แต่มันกลับไม่ใช่ เสียงสตรีหวานๆ ดังออกมาจากร่างกายใหญ่ยักษ์ และหากเซี่ยซีหานตอนนี้มีสติอยู่ เขาก็จะต้องจำสตรีผู้นี้ได้ เพราะนางคือหนึ่งในคนที่โดดเด่นตอนที่สู้กับอสูรร้ายใต้ทะเล เซี่ยซีหานจำนางได้ในฐานะผู้วิเศษที่ใช้พลังเกี่ยวกับด้ายและการชักใย และเขาคิดว่านางคือผู้ชาย แต่ไม่ใช่

“ท่านพ่อ… สามี พี่ลู่อ๋าว” เสียงสตรีทักทายทั้งสาม ร่างใหญ่ๆ ย่อกายคารวะแบบสตรี มองในมุมของคนภายนอก มันช่างดูแปลกๆ

ลู่กังเมื่อเห็นนาง เขามีรอยยิ้มอ่อนโยนประดับใบหน้า ซึ่งมันแฝงไว้ด้วยความห่วงใยที่พิเศษบางอย่างต่อนาง “สุขภาพของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ‘ซู่ยี่'”

“ไม่เลวเลยเจ้าคะท่านพ่อ ท่านพี่ดูแลข้าดีมากตลอดหลายปี เพียงแต่ว่า ด้วยร่างกายแบบนี้ เกรงว่าตัวซู่ยี่คงทำให้ท่านพ่อผิดหวัง ซู่ยี่คงไม่อาจจะบรรลุสู่อาณาจักรดาราและได้รับนามแห่งปราชญ์ตามความปรารถนาของท่านพ่อได้”

เสียงลู่กังถอนหายใจ เขาผิดหวังเล็กน้อย แต่เขาก็เข้าใจในตัวของ ‘ลู่ซู่ยี่’ ได้ เพราะลู่กังรู้ถึงปัญหาของลูกสะใภ้คนนี้ดี แม้ลู่กังจะมีเป้าหมายยิ่งใหญ่ แต่เขาก็ไม่ใช้สิ่งนี้บีบรัดคนในครอบครัวของตัวเอง

“ซู่ยี่สุขภาพของเจ้าสำคัญที่สุด”

ลู่ซู่ยี่มีรอยยิ้มจางๆ ประดับใบหน้า

“ท่านพ่อเรียกข้ามาที่นี่มีเรื่องอะไรหรือเจ้าคะ”

ลู่กังยิ้มก่อนเอามือชี้ไปที่เซี่ยซีหาน

“นี่คือคนที่อาจจะเป็นลูกเขยของเจ้า”

ด้วยความมืด ดังนั้นในตอนที่ลู่ซู่ยี่ปรากฏตัว นางไม่ได้สนใจร่างเซี่ยซีหานมากนัก แต่พอนางพิจารณาอย่างละเอียด นางก็จำเซี่ยซีหานได้ทันที

“เซี่ยซีหาน…” ลู่ซู่ยี่พูดพร้อมหันมองไปทางสามีของนางลู่มิน คล้ายใช้สายตาคาดคั้นอะไรบางอย่าง ซึ่งมันแฝงความไม่พอใจ

ลู่มินเจ้าตำหนักกลยุทธ์ปลิดชีพรีบหลบสายตาของภรรยาตัวเอง เขาดูเป็นหนึ่งในชายที่กลัวภรรยา

เสียงจิตดังเข้าภวังค์ของลู่มิน ‘นี่เจ้ายังคิดจะกระทำเรื่องนั้นอีกเหรอ ลูกของเราไม่ชอบมัน นางมาฟ้องข้า ว่าเจ้าต้องการให้นางแต่งกับชายที่มีหน้าตาเหมือนลูกหมา เจ้าก็รู้… ข้าไม่ต้องการให้ลูกของข้าถูกบีบบังคับในเรื่องนี้ เจ้าจำไม่ได้เหรอว่า กว่าที่เราจะได้อยู่ด้วยกันยากลำบากขนาดไหน ด้วยฐานะของเจ้า เจ้าสามารถที่จะสู่ขอข้าได้อย่างถูกต้องงั้นเหรอ แต่ตอนนี้เจ้า เจ้ากลับ…’

ลู่มินเอามือกุมหน้ารีบส่งเสียงจิตตอบกลับ ‘ยอดรักเชื่อข้า เขาคือชายที่ดี นอกจากนั้นวันนั้นเจ้าก็เห็น บิดาของเด็กชายผู้นี้มีภูมิหลังยิ่งใหญ่ ลูกสาวเรา…’

‘ม่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาย’ เสียงน่ากลัวแผดดังก้องห้วงจิตของลู่มิน ทั่วร่างเหงื่อลู่มินอาบร่าง ในฐานะสามีของสตรีผู้หนึ่ง เขาหวาดกลัวภรรยามาก

แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อลู่กังหันมองลู่ซู่ยี่ สายตาที่ดูแข็งขืน ก็พลันอ่อนโยนลง ดูเหมือนลู่ซู่ยี่จะเกรงใจลู่กังมากกว่าสามีตัวเอง

“ลูกซู่ยี่ หากข้าจำต้องขอร้องเจ้า ให้ ‘ลู่เจียว’ ลูกสาวเจ้าได้รับความอยุติธรรมสักหน่อยจะได้หรือไม่ นี่ไม่ใช่ความคิดของลู่มินอีกต่อไปแล้ว แต่เป็นความเห็นของข้าผู้ชราเอง ชีวิตของข้านั้นมีปรารถนาบางอย่าง ที่แม้ข้าต้องตาย แต่ก็หวังว่ามันจะสำเร็จ ตอนแรกคิดว่าจะเนิ่นนาน แต่ตอนนี้ อาจจะด้วยตัวตนของไอ้เด็กนี่ ข้ามองเห็นความสำเร็จบางอย่าง ลูกซู่ยี่ เจ้าอาจจะไม่รู้ ไอ้เด็กนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ และเขาอาจจะไม่ใช่แค่ลูกหลานของผู้ยิ่งใหญ่จากอาณาจักรชั้นสามหรือสี่”

“แต่ยิ่งใหญ่มากกว่านั้น…” ลูกซู่ยี่ได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้ว นางไม่เข้าใจ

แต่ในไม่ช้าลู่กังก็อธิบายถึงกายเนื้อที่น่าอัศจรรย์ของเซี่ยซีหาน และประสบการณ์บางส่วนของตัวเองเมื่อครั้งอยู่อาณาจักรชั้นสี่ เมื่อครั้งวิหารเทพดาบปลิดชีพยังอยู่ และเขาไม่เคยพบใครที่แข็งแกร่งในระดับเดียวกับเซี่ยซีหานในอายุเท่าๆ กัน นี่แสดงถึงความพิเศษและความลี้ลับในตัวเซี่ยซีหาน

ลู่ซู่ยี่ดูตกใจเมื่อได้ยินสิ่งที่ลู่กังพูด ก่อนนางจะตกใจยิ่งกว่าเมื่อลู่กังพูดอะไรบางอย่าง

“ลูกซู่ยี่ ชายคนนี้อาจจะช่วยให้ความฝันของเจ้าเป็นจริงในขณะที่เจ้ายังมีชีวิตอยู่ก็ได้ ด้วยความแข็งแกร่งของเขา ข้ามั่นใจว่าในไม่ช้าแม้แต่ ‘เทวทูต’ เขาก็สามารถสังหาร และการสังหารไอ้พวก ‘นักบุญปีศาจ’ ณ ดินแดนวินาศ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ความแค้นสังหารบิดามารดาของเจ้า อาจจะได้รับการชำระเร็วกว่าที่คิด”

ดวงตาลู่ซู่ยี่อยู่ๆ ปรากฏควบเจ็บแค้น สองมือสั่นระริก

ก่อนที่ครู่ถัดมาดวงตานั้นจะปรากฏประกายแห่งความสุข นางพูดว่าใช่ใช่ใช่ สิ่งที่ท่านพ่อพูดนั้นถูกต้อง จากนั้นลู่ซู่ยี่ก็มองร่างที่หลับของเซี่ยซีหานด้วยดวงตาที่แฝงไว้ด้วยความเจ้าเล่ห์และความสุขบางอย่าง

“เอาล่ะเสียเวลามามากพอแล้ว ซู่ยี่ที่พ่อเรียกเจ้ามาที่นี่ก็เพราะ พ่ออยากให้เจ้าใช้พลังวิเศษของเจ้า มองไปยังห้วงสำนึกของไอ้เด็กนี่ ข้าอยากรู้ว่ามันมีความลับอะไรซ่อนอยู่ อดีตของมันคือใครและเป็นใคร อย่างน้อยเราจะได้รู้ว่าเราจะเดิมพันกับมันดีหรือไม่”

“เจ้าคะ” ลู่ซู่ยี่กล่าวคำพร้อมรีบสาวเท้ามาที่ร่างเซี่ยซีหานในทันที

นางเปิดผ้าคลุมศีรษะออก เผยให้เห็นใบหน้าที่กร้านโลก ซึ่งมันดูเป็นบุรุษที่ดุดันยิ่ง ซึ่งไม่ควรเป็นใบหน้าของสตรีที่มีเสียงน่าฟังแม้แต่น้อย

เพียงแต่ว่าเรื่องประหลาดของลู่ซู่ยี่ไม่ได้มีแค่เพียงเท่านี้ ร่างกายของลู่ซู่ยี่อยู่ก็คล้ายปรากฏเส้นตัดที่ส่องสว่างจากกลางกาย แหวกร่างบุรุษที่ใหญ่โตแยกออกจากกัน และนั้นก็ทำให้รู้ว่าเหตุใดเสียงของลู่ซู่ยี่ช่างไม่เหมาะกับร่างกายของนางเลย

นั่นเพราะแท้จริงแล้วร่างบุรุษสูงใหญ่ ไม่ใช่ร่างของนาง มันเป็นเพียงแค่หุ่นที่ถูกสร้างขึ้นให้เหมือนมนุษย์เพศชายร่างสูงใหญ่

ส่วนลู่ซู่ยี่…

เมื่อร่างแท้จริงนางปรากฏ มันเผยให้เห็นหญิงร่างเล็กที่มีผิวซีดขาว ผ่ายผอม แต่ก็มีความงดงามแฝงอยู่จากรูปหน้าที่งดงามวิจิตร เส้นผมสีขาวของนางยาวสลวย ลู่มินเห็นภรรยาของตัวเอง เขาได้แต่ส่งเสียงถอนหายใจ ทั่วร่างของลู่ซู่ยี่มีอักขระสักอยู่ทั่วไปหมด ซึ่งอักขระเหล่านี้คือสิ่งที่ประคองให้นางมีชีวิตอยู่

วงเวทย์เล็กๆ ปรากฏรอบตัวลู่ซู่ยี่ เส้นด้ายเล็กๆ มากมายถักทอไปทั่วร่างของเซี่ยซีหาน ดึงร่างเซี่ยซีหานลอยไปอยู่ตรงหน้าลู่ซู่ยี่

มือข้างหนึ่งของลู่ซู่ยี่จะส่องประกาย มือข้างนี้มันดูลึกลับมาก และหากคนธรรมดามองมือข้างนี้ของนาง พวกเขาอาจจะหมดสติ ราวกับว่ามันมีพลังลี้ลับที่ล่อลวงดวงวิญญาณได้

มือสีขาวส่องสว่างนี้ค่อยๆ จมไปที่ศีรษะของเซี่ยซีหาน

ดวงตาของลู่ซู่ยี่ส่องสว่างจ้า แสงสีทองปรากฏออกจากดวงตาของนาง และฉายภาพที่นางเห็นจากห้วงสำนึกของเซี่ยซีหาน เรื่องราวต่างๆ ค่อยๆ ปรากฏ

ราวกับว่ามันเป็นวิดีโอเล่นถอยหลัง ที่ไม่ปฏิปต่อนัก

แต่มันก็แสดงภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่นานที่น่าสนใจของเซี่ยซีหานหลายอย่าง

เช่น การที่เซี่ยซีหานกับถางเทียนเจี๋ย บุกไปยังดินแดนใต้สมุทรและฆ่าพวกชาวสมุทรเพื่อช่วยเด็กๆ ความสามารถในการสร้างศาสตราแห่งเทพของเซี่ยซีหาน ที่เขาหลอมเกาะหนักที่มีอำนาจแห่งเทพเจ้าให้เจียตัว

ดวงตาของทั้งลู่กัง ลู่มิน ลู่อ๋าวมองสิ่งที่เห็นอย่างประหลาดใจ เรื่องราวในภวังค์จิตของเซี่ยซีหานปรากฏต่อเนื่องไม่หยุด

จนกระทั่ง

“!!!กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”