“ในบรรดารูนทั้งหมดสำหรับผู้เริ่มต้นนั้น จะถูกแบ่งเป็น ‘บ่มเพาะโอน่า’ ‘ลักษณะพิเศษทางร่างกาย’ ‘ความสามารถพิเศษ’ ในบรรดาสามอย่างนี้ความสามารถพิเศษมีราคาแพงสุด หากเจ้าเลือกความสามารถพิเศษเจ้าจะเลือกได้แต่รูนระดับหนึ่ง ส่วนรูนระดับหนึ่งคืออะไรข้าคงไม่ต้องบอกเจ้า เจ้าควรไปเรียกรู้ด้วยตัวเองได้ สำหรับสามระดับก่อนกลายเป็นผู้วิเศษ รูนระดับต่างๆ แสดงว่าเหมาะสมกับระดับเหล่านั้น”
“ขี้เหนียวจัง” เจียตัวพูดไปพร้อมแคะขี้มูกตัวเองไป
เคอซวนรีบแผดเสียงกลับบอกว่า ไม่ได้ขี้เหนียวโว๊ย..แต่มันแพงจริงๆ แม้แต่รูนระดับหนึ่งเคอซวนก็ยังรู้สึกเสียดาย เพราะพวกความสามารถพิเศษนั้น ขายได้ราคาดีและก็หายาก บางสิ่งแม้จะเป็นรูนระดับต่ำก็มีคนต้องการ
เช่นรูนหายใจในน้ำ ซึ่งนับเป็นรูนระดับหนึ่ง แต่ราคาขายกับแพงพอๆ กับรูนระดับสามที่ราคาสี่ถึงห้าพันบูลนี่ สิ่งสำคัญคือมันทำอะไรได้
เซี่ยซีหานตอนนี้เดินไปมาอย่างละลานตา นี่เป็นครั้งแรกที่ตัวมันเห็นรูนจริงๆ
เซี่ยซีหานรู้ก่อนมาอยู่แล้วว่า รูนนั้นเกิดได้จากหลายรูปแบบ ทั้งแบบธรรมชาติ จากเหล่าสัตว์ร้ายหรือปีศาจ หรือแม้แต่กระทั่งมนุษย์สร้างขึ้น มันคือกระบวนการตกตะกอนอย่างเป็นธรรมชาติของพลังและความทรงจำของโลกใบนี้
อยากเช่น ผู้วิเศษหรือสัตว์ร้าย หากก่อนตายร่างของพวกเขาตกตะกอนและสร้างรูนได้สำเร็จ กระดูกหรืออวัยวะชิ้นใดชิ้นหนึ่งจะแปลกสภาพเป็นของแข็งและมีอักขระรูนปรากฏ
เซี่ยซีหานพบว่า มันเป็นความจริง สังเกตได้จากการพบรูนจากโครงกระดูกจำนวนหลายชิ้น มันมีลวดลายที่เปล่งแสงได้เอง
แต่ในฐานะมือสมัครเล่น แม้ดูจนหมดแล้ว แต่เซี่ยซีหานก็รู้ว่าตัวเองโง่เกินไปสำหรับวงการนี้ หากตัวเองเลือกรูนเอง อาจจะพบกับปัญหาหรือสถานการณ์บัดซบต่างๆ ได้ ดังนั้น วิธีที่ดีที่สุดคือการได้รับคำแนะนำจากมืออาชีพ
“ท่านผู้วิเศษเคอซวนผู้ทรงปัญญาและยิ่งใหญ่ ซีหานเยาว์วัยและไม่รู้ความขอท่านผู้วิเศษเคอซวนช่วยแนะนำข้าหน่อยได้หรือไม่ขอรับ” แววตาของเซี่ยซีหานสามารถแสดงประกายความนับถือและเว้าวอนได้อย่างเป็นธรรมชาติ สองมือมันจับกุมดูน่าสงสารเป็นที่สุด
เซี่ยซีหานพบว่า ทักษะการละครที่ตัวเองเรียนจบ ใช้ได้เป็นประโยชน์ที่สุดก็ตอนมาต่างโลกเนี่นนี่แหละ
เคอซวนหายใจเข้าลึก อยู่ๆ ก็รู้สึกถึงความภาคภูมิใจอย่างประหลาด แน่ละผู้เดินบนเส้นทางแห่งผู้วิเศษ ไม่มีใครไม่ต้องการการถูกยกย่องเป็นผู้วิเศษ
โดยเฉพาะผู้ที่รู้ตัวว่าไปไม่ถึง
เคอซวนมองเด็กหน้าดำเป็นถ่านเช่นเซี่ยซีหานดีขึ้นหลายส่วนจากการที่มันเป็นเด็กรู้จักพูด
ก่อนมุมปากเคอซวนยิ้มอย่างไม่อาจจะห้ามตัวเอง ก่อนเริ่มอธิบายเรื่องรูนให้เซี่ยซีหานได้รู้จัก และสิ่งที่ควรเลือกอย่างเหมาะสม
โดยพื้นฐานแล้วผู้มีพลังวิเศษ ไม่ว่าจะเลือกตระหนักรู้จากรูนแบบใดๆ ในสามรูปแบบ พวกเขาก็มีพลังโอน่าได้ทั้งนั้น
แต่ถ้าจะให้ดีที่สุดคือการเลือกรูน ‘บ่มเพาะโอน่า’ เป็นอย่างแรก เพราะการบ่มเพราะโอน่าคือรากฐาน แต่ปัญญาเล็กๆ คือการบ่มเพาะโอน่าเพียวๆ นั้น ไม่ช่วยให้ใช้พลังวิเศษได้ มันก็เหมือนกับการเป็นคนธรรมดานั่นแหละ
ส่วนลักษณะพิเศษทางกายนั้นกับความสามารถพิเศษนั้น ค่อยควรเลือกเป็นอันดับต่อมา เป็นอะไรก็ได้ในสองอย่างนี้
เพียงแค่เลือกว่า ตัวเองต้องการเป็นผู้วิเศษแบบไหน
ด้วยความที่เซี่ยซีหานปากหวาน เคอซวนจึงอธิบายลึกอย่างเจาะจงไปอีก
เช่น การเลือกรูนนั้น จำเป็นต้องเลือกอย่างสอดคล้องกับร่างกายและลักษณะนิสัย
ธาตุต้องสมดุล เช่น ถ้าเจ้าเลือกรูนธาตุน้ำแข็งเป็นพื้นฐานบ่มเพาะโอน่า เมื่อเจ้าศึกษารูนธาตุไฟ พลังวิเศษของเจ้าจะเกิดปัญหาความไม่สมดุล อาจจะส่งผลต่อการพัฒนาโอน่าหรือการก้าวสู่อาณาจักรใหม่ของผู้วิเศษได้
นอกจากนั้นเซี่ยซีหานยังได้รู้อีกว่า รูนของผู้วิเศษนั้น ยังมีจำแนกตามลักษณะของผู้วิเศษ
เช่น สายต่อสู้ระยะประชิด สายผู้สร้างหรือผลิตอุปกรณ์ สายจอมเวท ผู้ทำลายคำสาป วิญญาณ อื่นๆ อีกมากมาย
เซี่ยซีหานพยายามจดจำ และในขณะที่เซี่ยซีหานพยายามจดจำ ตัวเองก็ต้องแปลกใจเพราะพบว่า ความทรงจำของตัวเองนั้นดีขึ้น สิ่งที่ได้ยินได้ฟังเซี่ยซีหานจำได้หมด แต่พอมากคิดๆ ดู นี่อาจจะเป็นความสามารถพิเศษที่ได้มาจากระบบก็ได้
แม้ตลอดหลายเดือนมันจะเป็นเพียงหน้าจอโฮโลแกรมสามมิติโง่โง่ แต่มันก็มีข้อมูลแสดงว่า ระดับสติปัญญาของเซี่ยซีหานอยู่ที่ 150 หน่วย แสดงว่า เซี่ยซีหานฉลาดกว่าคนปกติเท่าตัว สิ่งนี้นับว่าช่วยมันมากจริงๆ พอได้ตั้งใจฟังและคิดดีๆ ระบบของมันก็ไม่แย่ เป็นนิ้วทอง (ความโกง) สมกับการมาต่างโลก
“เอาละส่วนสุดท้ายที่ข้าจะแนะนำเจ้าก็คือ รูนบริสุทธิ์หรือธาตุธรรมชาตินั้น ในระดับต่ำ 1 ถึง 3 นั้นหาง่ายที่สุด แต่การฝึกฝนกลับยากที่สุด ต่างกับรูนที่ได้มาจากสัตว์ร้าย หรือรูนที่สร้างจากคน ที่ทำความเข้าใจพลังวิเศษแล้ว โดยพื้นฐาน ไม่มีคนเลือกรูนบริสุทธิ์หรือธาตุธรรมชาติทั้งห้า ดิน น้ำ ลม ไฟ เหล็กทองในการบ่มเพราะโอน่าพื้นฐาน เพราะมันฝึกยากเกินไป ถ้าเจ้าอยากใช้ธาตุไฟ เจ้าควรหารูนที่ได้จากสัตว์ร้ายธาตุไฟ หรือผู้วิเศษมนุษย์ที่ใช้ธาตุไฟมาเป็นพื้นฐานการบ่มเพาะ เพราะเจ้าจะเข้าใจการใช้ธาตุไฟได้ในทันที คนโง่จำนวน 99 ส่วนที่ติดอยู่ใน ‘ย่างก้าวแรก’ ก็เพราะมันเลือกที่จะบ่มเพราะธาตุบริสุทธิ์ แน่นอนสิ่งนี่เป็นข้อยกเว้นสำหรับอัจฉริยะ”
ในขณะนั้นอยู่ๆ เจียตัวก็นึกอะไรได้ มันตีหน้าขาตัวเองเสียงดัง ก่อนจะพูดลอยๆ ขึ้นมา
“ว่าแล้วที่จริงข้าไม่ได้โง่ แต่เป็นเพราะข้าเลือกศึกษารูนผิด ข้าเลือกศึกษาธาตุบริสุทธิ์ เพราะแบบนี้ข้าจึงไม่อาจจะพัฒนาเป็นผู้วิเศษได้ เคอซวนข้าเปลี่ยนรูนพื้นฐานของตัวเองได้หรือไม่”
หางตาเคอซวนกระตุก ก่อนแผดเสียงดังลั่นบ้านต้นไม้
“ไอ้โง่เจีย ตอนเจ้าคิดจะเริ่มศึกษาเพื่อเป็นผู้วิเศษ ไม่ใช่ข้าก็เคยสอนเจ้าไปแบบนี้เหรอ ข้าเป็นคนบอกเจ้าเองให้เจ้าเลือกรูนที่กำเนิดจากสัตว์ร้าย แต่ไอ้โง่เจีย เจ้าบอกว่าเจ้าเป็นอัจฉริยะ เจ้าจึงเลือกศึกษารูนธาตุบริสุทธิ์ เจ้าบอกว่ามันถูกดีและตัวเจ้าฉลาด ข้าเคยเตือนเจ้าแล้วว่าสมองเจ้ามันมีน้อย แต่เจ้าก็ไม่เชื่อ ผ่านมาเพียง 20 ปีเจ้าก็ลืมหมดแล้วงั้นรึ”
“อืมข้าลืมจริงๆ ด้วย เมื่อเจ้าพูดข้าจึงนึกออก”
เคอซวนนักวิจัยรู้สึกสุดจะทน
แต่พอเห็นนัยน์ตาที่เว้าวอนของเซี่ยซีหาน มันก็หายใจเข้าลึก ก่อนจะอธิบายต่อเพื่อแฟนคลับตัวเล็กๆ ของตัวเอง
“เด็กน้อยเจ้าต้องจำไว้ การบ่มเพราะด้วยธาตุธรรมชาติทั้งห้าก็มีข้อดีด้วยเช่นกัน ด้วยความบริสุทธิ์ของธาตุธรรมชาติที่ไร้การเจือปน มันจึงปลอดภัย นอกจากนั้นความสำเร็จจากการบ่มเพราะพลังวิเศษ ด้วยธาตุธรรมชาติอันบริสุทธิ์ด้วยตัวเอง มันคือการที่เจ้าจะมีอิสระในการสร้างเส้นทางผู้วิเศษของเจ้า สร้างพลังหรือเวทมนตร์ที่อาจจะไม่เคยมีมาก่อน แต่ก็นั่นแหละ มีแต่อัจฉริยะวัยเยาว์ที่ถูกเลี้ยงดูด้วยจอมปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่เท่านั้นจึงเลือกเส้นทางนี่กัน”
เมื่ออธิบายจบเคอซวนก็พาซีหานไปเลือกรูนของตัวเอง
“รูนปีศาจหมาป่าลมหนาว ชิ้นนี้เป็นรูนบ่มเพราะโอน่าที่น่าสนใจ แต่ปัญหาเล็กน้อยเมื่อเจ้าฝึกฝน เจ้าต้องทนกับความหนาวเย็น และใบมีดน้ำแข็งของหมาป่าลมหนาวกรีดดวงวิญญาณเจ้าก่อน แต่เมื่อเจ้าชินและรวมเป็นหนึ่งได้ เจ้าจะใช้พลังน้ำแข็งและหิมะเพื่อโจมตีได้ มันเป็นใบมีดบินชั้นดี ข้อเสียอีกเล็กน้อย รูนนี้จะทำให้เจ้าต้องหาอาหารเวทมนตร์ที่เป็นธาตุน้ำแข็งมากินเสมอ นอกจากนั้นอายุเจ้าจะสั้นลงเล็กน้อยกว่าความเป็นจริงๆ 5 ถึง 10 ปี แต่ถ้าเจ้าบรรลุเป็นผู้วิเศษได้ อายุ 5 ถึง 10 ปี ไม่ใช่ปัญญา เพราะผู้วิเศษนั้นแม้ในระดับต่ำสุดก็มีอายุ 120 ถึง 150 ปีได้สบายๆ”
เซี่ยซีหานใบหน้าขรึม มันไม่ชอบความเจ็บปวด และไม่ต้องพูดถึงเรื่องอายุสั้น มันตัดรูนปีศาจหมาป่าลมหนาวอะไรนี่ทิ้งไปในทันที
จากนั้น เคอซวนก็แนะนำรูนอื่นๆ อย่างต่อเนื่อง แต่เซี่ยซีหานก็มีใบหน้ามืดครึ้มแทบทั้งหมด มันพึ่งพบว่า เส้นทางผู้วิเศษไม่ง่าย มันเต็มไปด้วยค่าใช้จ่ายและความทรมาน
บางอันดีมาก แต่กลับมีข้อเสียที่ต้องเอาชนะเศษจิตวิญญาณเดิมที่สถิตในรูน การพ่ายแพ้คือความตาย หากไม่ตายบางอันก็เจ็บปวดทรมานเหมือนตกนรก เซี่ยซีหานไม่ชอบเลย
มันขอให้เคอซวนนักวิจัยตัดอันที่มีผลต่ออายุขัยและความทรมานออกไป แต่พอตัดไปแล้วก็พบว่า มีแต่อันต้องใช้เงินสิ้นเปลืองแทน หลายๆ รูนต้องการสมุนไพร หรือเงื่อนไขพิเศษบางอย่าง เช่นต้องได้กินนั้นต้องได้ทำสิ่งเหล่านี่ทุกๆ สี่ถึงห้าวัน ถ้าหากไม่ได้กินหรือไม่ได้ทำพลังวิเศษหรือโอน่าในกายจะปั่นป่วน
ในฐานะผู้มาจากต่างโลกแสนยากจน ขี้กลัวและรักชีวิต เซี่ยซีหานพบว่า ตัวเองไม่สามารถเลือกรูนเหล่านี้ได้เลย
จนกระทั่ง…