Skip to main content
เจ้าสำนักใต้หล้าอะไรนะเข้าเป็นเอนพีซี

[NPC] 024 : ช่วยพี่ชายของซานซาน

By 30/01/2023ธันวาคม 15th, 2023No Comments

“ทำงานให้ข้าสามร้อยครั้ง… ข้าช่วยชีวิตเจ้าไว้ แค่สัญญาจะตอบแทนข้าด้วยการทำงานให้ข้าเพียงสามร้อยครั้ง เจ้าทำไม่ได้เหรอ” หลิวเช่อตอนนี้บ่นอยู่ตรงหน้าติงหรง แต่ติงหรงกับยืนนิ่ง

หลิวเช่อจำต้องถอนหายใจ พร้อมหันหลังให้ติงหรงชั่วครู่ พร้อมเอามือเกาคางแสดงใบหน้าเจ้าเล่ห์ ‘ไอ้เด็กนี่ฉลาดไม่น้อย มันคงรู้ว่าบิดาคิดหลอกใช้มัน สัญญาทาสสามร้อยครั้งคงมากเกินไปสินะ เช่นนี้คงจำต้องลดให้มันเสียหน่อย เห็นหน้ามันซื่อๆ โง่ๆ แต่มันก็พอมีหัวคิดอยู่บ้าง สามร้อยครั้งมากเกินไปจริงๆ’

หลิวเช่อหันหลังกลับพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์กว่าเดิม ราวกับพ่อค้าเถื่อนตกเหยื่อได้

“เช่นนั้นก็หนึ่งร้อยครั้ง หนึ่งร้อยครั้งเท่านั้นที่เจ้าต้องทำงานให้ข้า ว่าไงไอ้หนุ่ม นี่บิดาลดให้เอ็งสุดๆ แล้วนะ”

‘ยังเงียบอีก’ หลิวเช่อตอนนี้จำต้องเบ้หน้าเบะปาก จมูกเชิดงอน เขาพยายามทำตัวให้ดูนักเลงที่สุด เพื่อจะข่มขู่ติงหรง

ในเมื่อพูดกันดีๆ ไม่รู้เรื่องแบบนี้ คงได้แต่ใช้วิธีบีบบังคับขืนใจแล้ว แต่ก่อนด้วยหน้าโหดๆ ของหลิวเช่อในอดีต ผู้คนมากมายจำต้องเซ็นสัญญาทาสกับหลิวเช่ออย่างไม่อาจจะห้ามตัวเองได้เพราะความหวาดกลัว

แต่ตอนนี้มันกลับ…

‘ไม่ได้ผล’ หลิวเช่ออื้ออึง ไอ้ติงหรง ไอ้เด็กน้อยแม้แต่หน้าโหดๆ ของบิดาเอ็งก็ไม่กลัวอีกเหรอ

‘ติงหรงนะไอ้ติงหรง เอ็งมันจิตแข็งไปแล้ว แม้จะเป็นเด็กแต่เอ็งก็ช่างสมกับเป็นตัวตึงสี่ดาวในตำนาน ที่สังหารผู้อยู่ใต้อำนาจแห่งเทพได้อย่างง่ายดาย และกลายเป็นผู้นำแห่งหมื่นขุนเขาในอนาคต ดีๆ ดีจริงๆ ในเมื่อเอ็งมันจิตแข็งขนาดนี้ ถือว่าบิดายอมเสียเปรียบเอ็งก็แล้วกัน’

หลิวเช่อเค้นเสียห้าวของตัวเองอย่างจนใจ

“ห้าสิบครั้ง” ติงหรงก็ยังเงียบอีก

“สามสิบครั้ง” ติงหรงก็ยังนิ่งเหมือนหิน

หลิวเช่อตอนนี้เริ่มทนไม่ไหว แม้แต่สามสิบครั้งไอ้เด็กเวรนี่ก็ไม่ยอมกันอีก เขาจำต้องพูดเสียงแข็งอย่างเหลืออดแล้วตอนนี้ นี่ใกล้จะเป็นเส้นตายที่หลิวเช่อจะอดทนกับไอ้เด็กติงหรง

“ไอ้หนุ่มเอ็งมันคนไร้หัวใจ ไม่คิดถึงความเมตตาที่บิดาช่วยชีวิตเอ็งเลยเหรอ  สิบครั้ง ทำงานตอบแทนให้บิดาสิบครั้ง  ต่ำกว่านี้บิดาฆ่าเอ็งทิ้งเสียดีกว่า”

ติงหรงตอนนี้ “…” เขานิ่งเงียบงัน ไม่ว่าหลิวเช่อจะแผดเสียงร้อนแรงขนาดไหนก็ตาม นั่นเพราะตอนนี้เด็กชายกำลังอยู่ในโลกแห่งภวังค์ความฝัน

หน้ามุ้ยหน้าดุที่หลิวเช่อทำ แต่สำหรับเจ้าเด็กชายเยาว์วัยติงหรงมันกับรู้สึกราวกับ พบนางสวรรค์แสนน่ารักกำลังยิ้มหยอกล้อตัวเขา หากนี่เป็นฝัน ติงหรงก็อยากจะติดอยู่ในความฝันนี้ตลอดไป

สุดท้ายหลิงเช่อก็จำต้องแผดเสียงที่เขาคิดว่าดุดันที่สุดต่อ แต่เสียงนี้คนภายนอกได้ยินรู้สึกราวพินบรรเลง นางสวรรค์ขับขาน เพราะพริ้งจังหวะเสนาะหูเหลือเกิน

“หนึ่งครั้ง หนึ่งครั้ง ทำงานให้บิดาเสียหนึ่งครั้ง ติงหรงเอ็งอย่าใจร้ายกับบิดาเกินไปสิ หากเอ็งไม่ยอมทำงานตอบแทนบิดาสักครั้ง เอ็งกล้าเรียกตัวเองว่าคนเหรอ” หน้าหลิวเช่อตอนนี้หน้าคล้ายจะร้องไห้อยู่แล้ว เจ็บปวดเหลือเกิน เจ็บปวดที่ไอ้เด็กติงหรงมันชั่วร้ายไร้หัวใจไม่อยู่ในแผนขอตัวเอง

หลิวเช่อตอนนี้คิดว่าตัวเขายอมถอยสุดๆ แล้วนะ แต่ไอ้เด็กชายตัวตึงติงหรงตรงหน้าหลิวเช่อมันกลับ… มันกลับ… ไม่คิดตอบแทนหลิวเช่อแม้สักครั้ง หน่อยไอ้ตัวร้าย

หลิวเช่อตอนนี้แผดเสียงร้องในใจอย่างทรมานว่าตัวเขาให้ข้าวหมา หมามันยังตอบแทนเฝ้าบ้านให้ แต่หลิวเช่อไม่คิดเลยว่าตัวตึงในตำนานติงหรงผู้นำหมื่นขุนเขา ศิษย์ลับแห่งสำนักฝ่ายธรรมะผู้เลื่องชื่ออย่างสำนักคุณธรรมค้ำฟ้าในอนาคตผู้นี้ ไอ้ฉิบหายนี่จะไม่คิดตอบแทนตัวเขาสักครั้ง ไอ้ติงหรงมันช่างไร้ยางอาย มันไร้ยางอายจริงๆ

หลิวเช่อตอนนี้คล้ายทนไม่ไหว แต่ใจก็ไม่แข็งพอจะตบตีเด็ก

สุดท้ายก็ได้แต่คิดกับตัวเอง ตัวเขาเป็นผู้ใหญ่จะถือสาเด็กได้อย่างไร เช่นนั้นก็ถือซะว่าช่วยคนผิดเถอะ ในเมื่อไอ้ติงหรงมันไม่สำนึกบุญคุณคนจะให้ทำอย่างไรได้ ถ้าให้หลิวเช่อฆ่าเด็กตัวเขาก็ไม่ใช่คน

ตอนนี้มือของหลิวเช่อที่ชี้หน้าติงหรงสั่นสะท้าน หลิวเช่อโกรธโกรธอย่างแท้จริง

ความโกรธนี้ไม่ใช่โกรธติงหรง แต่โกรธที่อดทำกำไรครั้งใหญ่

หากหลิวเช่อทำให้ติงหรงยอมช่วยงานเขาได้ โอกาสออกปล้นเทพตบบอสในที่ต่างๆ ในอนาคตของหลิวเช่อจะมากขนาดไหน นี่มันระดับบอสสี่ดาวในตำนานเลยนะ มันกระจอกที่ไหน ตัวตึงขั้นโหด โหดขิงๆ สุดๆ ของเกมเทพอมตะเวอร์ชัน 2.0 ถึง 3.0 เลยนะ แม้แต่เวอร์ชันปัจจุบัน 7.0 ติงหรงมันก็ยังไม่มอดม้วย เป็นตัวตนในตำนานที่ตบเทพเซียนได้ แทบจะโหดสุดๆ ในเกมเทพอมตะอยู่แล้ว แบบนี้หลิวเช่อจะไม่อยากได้ตัวไอ้ติงหรงมาเป็นพวกได้อย่างไร

แต่สุดท้าย

“ดีดีดี” หลิวเช่อพูดดีๆ หลายคำติดกันก่อนจะสะบัดมือลง ยอมแมร่งก็ได้ ถือว่าไอ้ติงหรงนี่จิตแข็ง และมันก็ยังเป็นเด็ก แต่ว่าหลังจากนี้ไปหลิวเช่อได้แต่คิด จะไม่ขอเจอไอ้ติงหรงอีก ไอ้นี่จิตแข็งเกินไปหลอกใช้ยากเหลือเกิน

หลิวเช่อเดินสะบัดหน้า เส้นผมสีน้ำตาลของหลิวเช่อโบกสะบัดตรงหน้าติงหรง พร้อมกลิ่นหอมจางๆ ปรากฏละล่องตามสายลม

สำหรับหลิวเช่อ ณ ที่ตรงนี้ คงมีแต่หลินซานซานที่ทำให้ตัวเขาพอใจ เด็กหญิงตัวเล็กหน้ากลมแก้มมีเนื้อ แบบนี้น่ารักสุดๆ ไปเลย แค่เห็นหลิวเช่อก็อยากเข้าไปกอดและฟัดแก้ม

แต่ในขณะที่หลิวเช่อเดินสะบัดตูดหันหลังให้ติงหรงนั้น

อยู่ๆ เด็กชายก็คล้ายหลุดออกจากภวังค์ได้สำเร็จ

ติงหรงคล้ายพยายามยื่นมือเพื่อจะไขว่คว้าบางสิ่งที่สำคัญกว่าชีวิตของตัวเอง

“ช้าก่อน…” เสียงติงหรงสั่น

“มีอะไรอีกไอ้หนุ่ม ในเมื่อไม่คิดตอบแทนบุญคุณกัน เจ้าอย่าได้พูดอะไรกับบิดาอีก ไม่เตะเจ้าพิการบิดาก็นับว่าใจดีกับเจ้ามากแล้ว” น้ำเสียงหลิวเช่อแฝงความไม่พอใจอย่างชัดเจน

“ตลอดชีวิต… ตลอดชีวิตเลย”

“ตลอดชีวิตอะไรของเอ็ง” หลิวเช่อพูดอย่างไม่เข้าใจคำพูดของติงหรง

แต่ในขณะนั้นเอง หลิวเช่อก็จำต้องหน้าบานเพราะติงหรง เพราะคำพูดถัดมาของติงหรง ช่างทำเขามีความสุขเหลือเกิน

“ข้าจะขอทำเพื่อเจ้าไปตลอดชีวิต ไม่ว่าเจ้าจะให้ข้าทำอะไร ข้า… ข้า… ข้าก็จะทำเพื่อเจ้า ข้าจะทำเพื่อเจ้าทั้งหมด”

“!จริงเหรอ” หลิวเช่อพูดพลางวิ่งไปกุมมือสองข้างของติงหรง

ชายชาย ที่ถูกเข้าใจว่าฝ่ายหนึ่งเป็นหญิงกำลังจ้องมองตากัน

ติงหรงหน้าแดงร่างร้อนผ่าวราวกับไฟลุก เสียงหัวใจก็เต้นดังยังกับขุนเขาถล่ม ปฐพีถูกใช้เป็นกลอง อัสนีผ่าใส่ตับเข้าสู่ม้ามก่อนทะลุเข้าสู่หัวใจ

“จริงเหรอ” เสียงหลิวเช่อดัง

ติงหรงกลั้นใจพูดว่า ‘ใช่’ พร้อมพยักหน้าไปมา

“ดีมาก ดีมากจริงๆ” หลิวเช่อแผดเสียงอย่างพอใจ ก่อนจะถามเด็กๆ ว่า ใครมีกระดาษหรือพู่กันบ้าง เรื่องแบบนี้จำต้องเขียนเป็นหนังสือสัญญาเอาไว้ จะพูดกันลอยๆ ไม่ได้ สุดท้ายก็พบว่าไม่มีใครมี

แน่ละที่แบบนี้ใครจะพบน้ำหมึกกับพู่กันและกระดาษ จะมีชีวิตอยู่กันหรือไม่ยังไม่รู้เลย

หลิวเช่อจำต้องไปค้นจากถุงยุบย่อที่ปล้นมันมาจากศพ

และเขาก็พบว่ามีคนพกเครื่องเขียนและกระดาษอยู่ หลิวเช่อหยิบมันออกมาด้วยใบหน้าดีใจ ก่อนจะหันไปทางติงหรง และจำต้องขมวดคิ้วเล็กๆ

“ติงหรงไอ้หนุ่มน้อย เอ็งถูกพิษอย่างอื่นอีกรึเปล่า ทำไมหน้าเอ็งแดงตัวแดงแบบนี้ล่ะ”

ติงหรงเขินอายไม่รู้จะตอบอย่างไรดี หน้าแดงตัวแดงแบบนี้มันเป็นของมันไปเอง เขาไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้สักหน่อย และตอนนี้ยิ่งหลิวเช่อเป็นห่วงวิ่งกลับมาจับเนื้อจับตัวไอ้ติงหรง ติงหรงร่างร้อนผ่าวหนักขึ้นไปกว่าเดิมอีก คล้ายว่าอีกนิดเดียว เราอาจจะเอาร่างติงหรงใช้แทนเตาแล้วเอามาย่างเนื้อได้

หลินซานซานที่เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นางหัวเราะติงหรงดังคิกคิกไม่หยุด

ติงหรงดูตลกเกินไป

หลิวเช่อเมื่อเห็นว่าติงหรงคล้ายจะป่วย เขารีบจับติงหรงนอน และบอกให้เด็กชายนอนเชยๆ เป็นห่วงก็เป็นห่วง แต่เรื่องสัญญาต้องเขียนให้เสร็จก่อน

หลิวเช่อรีบเขียนหนังสือสัญญาณสองฉบับเร็ว ก่อนบอกให้ติงหรงลงลายมือ พร้อมแปะโป้งด้วยโลหิตทันที

ติงหรงทำแต่โดยดี

หลิวเช่อตอนนี้มีความสุข ชูกระดาษที่ระบุว่าตัวมันมีติงหรงตัวตึงสี่ดาวเป็นทาสรับใช้อย่างมีความสุข

ก่อนจะเอากระดาษนี้กอดแนบอกอย่างที่ไม่มีใครเข้าใจ

นอกจากหลินซานซาน เหล่าเด็กชายไม่มีใครคิดว่าหลิวเช่อทำตัวแปลกๆ

เพราะไม่มีใครคิดเลยว่าหลิวเช่อเป็นผู้ชาย ทั้งๆ ที่หลิวเช่อมันพูดแทนตัวเองว่าเป็นผู้ชายอยู่หลายครั้ง นอกจากนั้นเวลาพูด วิธีการพูดของหลิวเช่อก็เรียกตัวเองแบบบุรุษตลอด

แต่ก็ไม่มีใครสนใจรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้

“พี่สาวนางฟ้า พี่สาวช่วยพี่ชายของซานซานด้วยได้ไหมเจ้าคะ” เสียงของหลินซานซานดัง

หลิวเช่อจำต้องหัน ไม่ใช่เพราะคำพูดของเด็กน้อยหลินซานซาน หากแต่เป็นเพราะ เสียงระบบแจ้งเตือนของหลิวเช่อดัง

ซานซานเด็กน้อยนางกระตุ้นภารกิจจากระบบให้หลิวเช่อได้

และเมื่อหลิวเช่อเห็นขอรางวัล เขาจำต้องตกตะลึงร่างสั่นสะท้าน

—–
ภารกิจพิเศษช่วยเหลือพี่ชายของหลินซานซาน
ระดับความยาก : DD+

ของรางวัล : โอกาส 90% ที่จะได้รับความภักดีพัฒนาค่าความสัมพันธ์จากพี่ชายของหลินซานซาน ‘หลินเป่ย’ มากกว่า 80 คะแนน, และมีโอกาส 89% ที่ค่าความสัมพันธ์ของหลิวซานซานกับคุณจะอยู่ในระดับมากกว่า 80 คะแนน , EXP และ แต้มกุศลตามความสำเร็จของภารกิจ , รับเนตรส่องประกายระดับหนึ่งดาว ★ พลังทางสายเลือดติดตัว
—–

ร่างหลิวเช่อสั่นสะท้านตรงคำว่าเนตรส่องประกายระดับหนึ่งดาว

ไอ้สิ่งนี้ สิ่งนี้มันคือ…