วานาส่ายหน้าไปมาอย่างน่าสงสาร เธอรู้ว่าเธอต้องเจอกับอะไร น้ำตาซึมไหลที่หางตาของเธอเล็กๆ
เก้นเห็นแบบนี้ก็ไม่คิดสงสารวานาเลยแม้แต่น้อย มีแต่รีบเชิดหน้า ทำจมูกบี้ เย้ยหยันวานาอย่างหมั่นเขี้ยว สมชายกับจุนแอบเหล่อีเก้น อีนี่ขนาดโกรธแมร่งยังดูน่ารักจริงๆ อยากมีลูกสาวน่ารักแบบอีเก้น แต่ไม่อยากได้นิสัยประหลาดประหลาดของมัน สมชายและจุนคิดแบบเดียวกันเวลาเห็นเก้นทำหน้าตาประหลาด เพราะทำยังไงอีนี้ก็ดูน่ารัก
“ใครใช่ให้มึงทำตัวเองแบบนี้อีกนา ชิชะ ริอ่านมีความลับกับเพื่อน เรื่องวันนี้มึงโทษใครไม่ได้ทั้งนั้น โชคดีที่พวกกูละแคะละคายเร็ว ไม่อย่างนั้นวันนี้มึงคงจะเสียตัวไปแล้ว!” เก้นแผดเสียงดังไปทั่วห้องราวกับพรหมจรรย์ของวานาล้ำค่าจนต้องได้รับการปกป้อง
สมชายได้ยินแบบนี้ก็แสยะยิ้มก่อนมองวานาที่ตอนนี้ราวกับลูกแมวน้อยที่น่าสงสาร
“อีเก้น มึงดูสภาพมัน นี่มันหิวผู้จนตัวสั่น ดูชุดเดรสที่มันใส่สิ กูมั่นใจวันนี้มันคงอยากจะโดนผู้กินจนแทบขนาดใจ ไม่เชื่อพวกมรึงดูนี่”
!พึบ
!กรีดดดดดดดดดดดดดด
เสียงกรี๊ดอู้อี้ของวานาดัง แม้ปากจะมีผ้ามัดไว้
อีสมชายเปิดกระโปรงสีแดงเพลิงของวานาอย่างไม่เกรงใจ อีเหี้ยกูเป็นผู้หญิงนะวานาคงอยากตะโกนแบบนี้ใส่หน้าสมชาย ไม่ช้าสามเพื่อนรักของวานาก็พร้อมใจจัดประชุมหันหน้าจ้องมองหว่างขาของวานาที่มีกางเกงในซีทรูลูกไม้บางวิคตอเรียซีเคร็ทตัวจิ๋วอ้าซ่าอยู่
“ต๊าาาาาาาาาาาาย” เสียงสองแหลมเล็กของสมชายดัง ดวงตาตอนมองกางเกงในตัวจิ๋ววิคตอเรียซีเคร็ทของวานาอย่างไม่วางตา สายตาของสมชายตอนนี้ช่างเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน จมูกของสมชายย่นบี้หน้าเชิดพร้อมแบะปาก
คิกคิก จุนหัวเราะในลำคอ มือปิดปากส่ายศีรษะเบาๆ
เก้นหน้านิ่ง แต่หยิบแว่นขยายมาส่อง กกน. ของวานา ราวกับต้องการตรวจพิสูจน์อะไรบางอย่าง
ตอนนี้วานาใบหน้าน้ำตาไหลอาบ นี่คือความทรมาน ทรมานยิ่งกว่าการถูกข่มขืนทางร่างกาย ก็คือการถูกย่ำยีทางสายตาอย่างโหดร้ายจากเพื่อนรักและคนคุ้นเคยนี่แหละ วานาอายแทบจะแทรกแผ่นดินหนี
สมชายเอามือช้อนเข้าไปใต้กางเกงในตัวจิ้วอย่างไม่เกรงใจ ด้วยเนื้อผ้าที่บางเฉียบมันทะลุเห็นนิ้วมือของสมชายชัดจริงๆ สมชายดึงมันเบาๆ สองสามที ก่อนเอามือลูบไปที่อดีตนาผืนน้อยของวานา ที่ตอนนี้ถูกเก็บเกี่ยวไปหมด สมชายขำขัน
“กร๊ากกร๊ากๆๆๆ อีเหี้ยกูเกือบหยุดหัวเราะไม่ได้ อีนา มึงเตรียมตัวมาดีขนาดนี้เชียว กูว่าแล้วช่วงนี้ทำไมชอบมาถามกูเรื่องแว๊กซ์จิ๋มบ่อยๆ ถามว่าเจ็บมากไหม ที่แท้ก็เตรียมจะแว๊กจิ๋มเพื่อให้ผู้ชายมาเปิดซิงนี่เอง อีนี่มึงช่างกล้านักนะอีนา มรึงมันคนขี้กลัวเจ็บจะตายไม่ใช่เหรอวะ ตอนไปฉีดวัคซีนโควิทกับกู เจ็บนิดเดียวตัวมึงซีดแทบจะเป็นมนุษย์เผือก พอเข็มทิ่มมรึงร้องไห้ร้องกรี๊ดราวกับมีคนเอามีดมากระซวกแทงมรึง แต่แว๊กซ์จิ๋มมันเจ็บกว่าฉีดยาเยอะเลยนะอีเหี้ย อีวานา มึงช่างสามารถทำได้จริงๆ กูละเชื่อในความบ้าผู้ชายของมรึงในครั้งนี้”
สมชายพูดจบก็มีคนพูดแทรกต่อในทันที
“ไม่ใช่แค่นั้นดูนี่ ตั้งแต่ต้นขาไปจนถึงปลายเท้าไม่มีขนสักเส้น ต่อขนก็ไม่มี นี่ต้องไม่ใช่การโกนอย่างที่แล้วๆ มา ในที่สุดอีนาก็กลั้นใจไปยิงเลเซอร์ขนทั่วตัวจนได้สินะ เมื่อก่อนกูชวนบอกกลัวเจ็บ หึหึ เพื่อผู้ชายทั้งนั้นสินะอีกนา” เก้นพูดพลางเอามือลูบตั้งแต่ต้นขาหว่างจิ้มขาวๆ ของวานาไปจนถึงหน้าแข่งเกือบสุดปลายเท้า
“ใช่จริงๆ ด้วย” จุนพูดพร้อมกับรีบเอามือไปลูบจับตามท่อนแขนของวานาอย่างนิ่มนวล ก่อนจะสังเกตุเห็นจั๊กแร้ที่ไร้ต่อขน วานามันไปเลเซอร์ทั่วตัวมาแล้วจริงๆ
ตอนนี้เพื่อนรักทั้งสามของวานาส่ายหน้าพร้อมกับนิ้วชี้สั่นระริกชี้ไปที่วานา
“อีนาเพื่อผู้ชายมรึงได้ก้าวข้ามความเจ็บปวดและความกลัวในใจของตัวเองจนได้สินะ” สมชายพูดลากเสียงประชดปิดท้าย
ครู่หนึ่งในห้องเงียบงันไร้เสียงใดๆ
…
ตอนนี้วานานั่งคุกเข่าอยู่ที่ปลายเตียง เก้น สมชาย จุน ต่างหามุมนั่งของตัวเอง
จุนเปิดขวดไวน์แดนก่อนรินมันให้กับตัวเอง ก่อนถามว่าจะมีใครเอาด้วยไหม
วานาบอกขอย่อมใจทั้งขวด
เก้นสมชายแทบจะพูดพร้อมๆ กันว่า !ไม่